Μυκητιασεις οι επιφανειακές λοιμώξεις του δέρματος που οφείλονται σε μύκητες, προσβάλλουν τις εξωτερικές στιβάδες του δέρματος, τα νύχια και το τριχωτό μέρος της κεφαλής, εμφανίζονται και στα δύο φύλα και οφείλονται είτε: σε δερματόφυτα, ομάδα μυκήτων που έχει την ικανότητα να προσβάλει την κεράτινη στιβάδα.
Οι Μυκητιάσεις και προδιαθεσικοί παράγοντες : ο διαβήτης και γενικότερα ο προβληματικός μεταβολισμός της γλυκόζης, η ανεπάρκεια του ανοσοποιητικού συστήματος (Aids, καρκίνος, χημειοθεραπεία), τα αντιβιοτικά, γιατί εξουδετερώνουν τους μη παθογόνους μικροοργανισμούς που μάχονται τους μύκητες, η εγκυμοσύνη και η εμμηνόπαυση, τα αντισυλληπτικά χάπια, η παρατεταμένη υγρασία
«Μυκητιάσεις οι κολπικές μυκητιάσεις παρατηρούνται συχνότερα στο γυναικείο πληθυσμό εξαιτίας του υγρού και θερμού περιβάλλοντος του κόλπου.»
Είναι προφανές ότι οι γυναίκες που ανήκουν στις προαναφερόμενες ομάδες έχουν αυξημένη πιθανότητα να υποτροπιάσουν και να εμφανίσουν επαναλαμβανόμενες μυκητιάσεις με τα γνωστά συμπτώματα: κνησμό, ερυθρότητα, λευκά κολπικά υγρά. Με τον Βιοσυντονισμό στο Vivamus είμαστε σε θέση να σας απαλλάξουμε από το ενοχλητικό αλλά και συχνά σοβαρό αυτό πρόβλημα.
Η λοίμωξη φέρει τη λατινική λέξη tinea που συνοδεύεται από την ονομασία του τμήματος του σώματος που έχει προσβληθεί π.χ. tinea pedis (δερματομυκητίαση των ποδιών), είτε σε ζυμομύκητες (σακχαρομύκητες και βλαστομύκητες) π.χ. candida, malassezia, piedra σε ευρωτομύκητες (μούχλα).
Μυκητιασεις & Πόδι του Aθλητή – Tinea Pedis (athlete’s foot) Αναφέρεται ως η πιο συνηθισμένη μυκητίαση, η οποία οφείλεται συνήθως στο είδος trichophyton rubrum. Είναι ασθένεια των ενηλίκων και εμφανίζεται στα τροπικά κλίματα και κατά τους θερινούς μήνες.
Mορφές
Μυκητιασεις & μυκητίαση tinea pedis χαρακτηρίζεται από τις ακόλουθες 4 μορφές:
Συνήθης μορφή, με ενοχλητικό και επίμονο κνησμό στην κάτω επιφάνεια του ποδιού ή μεταξύ του 4ου και 5ου δακτύλου. Καθώς η λοίμωξη εξελίσσεται, το δέρμα μαλακώνει. Σταδιακά οι άκρες της μολυσμένης περιοχής γίνονται λευκές και αρχίζει απολέπιση.
Ελκώδης τύπος, με επιδείνωση της απολέπισης και δημιουργία ξηρών λεπιών, που συνήθως οφείλεται σε δευτερεύουσα μικροβιακή μόλυνση.
Χρόνια ξηρά μορφή ή moccasin, με έντονο ερύθημα στο πέλμα και σκλήρυνση της περιοχής.
Φλεγμονώδης ή με φυσαλίδες αλλοίωση των πελμάτων, που χαρακτηρίζεται από έντονο κνησμό, αλλά όχι απολέπιση.
Μυκητιάσεις & Πρόληψη
Η πρόληψη είναι εξίσου σημαντική με τη θεραπεία. Τα πόδια πρέπει να πλένονται καθημερινά και οι κάλτσες πρέπει να είναι καθαρές μετά από κάθε μπάνιο ή ντους. Τα δάκτυλα του ποδιού πρέπει να σκουπίζονται σωστά και με προσοχή, το καθένα ξεχωριστά (ειδικά στην περιοχή ανάμεσα τους) μετά από κάθε μπάνιο, ντους ή κολύμπι.
Σε δημόσια πισίνα ή λουτρό η χρήση σανδαλιών εμποδίζει την έκθεση των ποδιών στα μολυσμένα από μύκητες πατώματα.
Προτιμάται η επιλογή δερμάτινων υποδημάτων, αφού το δέρμα επιτρέπει στο πόδι να «αναπνέει», με αποτέλεσμα να παραμένει στεγνό.
Προτιμώνται οι βαμβακερές κάλτσες, γιατί απορροφούν τον ιδρώτα.
Δεν πρέπει να χρησιμοποιούν τα ίδια υποδήματα ή την ίδια πετσέτα περισσότερα του ενός άτομα.
Μυκητιάσεις & Διάρκεια
Η ανταπόκριση στη θεραπεία συνήθως διαρκεί από εβδομάδες μέχρι μήνες. Όμως ακόμη και μετά την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, η μόλυνση μπορεί να ξαναεμφανιστεί, εάν τα πόδια εκτεθούν εκ νέου στο μύκητα και σε υγρό ή θερμό περιβάλλον. Επίσης η τακτική χρήση των Επιθεμάτων Αποτοξίνωσης βοηθά να αποβληθούν βαθμιαία οι τοξίνες από το σώμα και να απαλλαγούμε από τους μύκητες, σε συνδυασμό με την κατάλληλη διατροφή και πρόληψη.
Μυκητιάσεις & Ποικιλόχρους πιτυρίαση (tinea versicolor)
Χρόνια, ασυμπτωματική, επιφανειακή δερματομυκητίαση που οφείλεται στο βλαστομύκητα malassezia furfur (γνωστό ως pityrosporum orbiculare ή λιπόφιλο βλαστομύκητα). Είναι συνηθισμένη νόσος των τροπικών χωρών. Η υγρασία, η υψηλή θερμοκρασία αλλά και η μεγάλη παραγωγή σμήγματος ευνοούν την εμφάνισή της.
Μυκητιάσεις & Pοδόχρους πιτυρίαση (pityriasis rosea)
Ήπιας μορφής αυτοϊάσιμη δερματική νόσος άγνωστης αιτίας. Προσβάλλει τα παιδιά και τους νέους ενήλικες κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του φθινοπώρου ενώ περιγράφεται ως ιογενές εξάνθημα. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι άτομα ηλικίας 10-35 ετών και κατά το πλείστον γυναίκες
Τα δεδομένα για τα γαλακτοκομικά και το ασβέστιο είναι συγκρουόμενα και υπάρχει δυσκολία στην εκτίμησή τους. Συνεκτιμώντας τα στοιχεία και σκεπτόμενοι ολιστικά, το ασβέστιο δεν πρέπει να μειώνεται, ούτε τα γαλακτοκομικά, παρά μόνο αυτά που είναι πλούσια σε λιπαρά, όπως τα τυριά.