Περιγραφή
Ένας πολύτιμος σύμμαχος υγείας και ευεξίας
To ελιξίριο Schweden Bitter (Σβέντεν Μπίτερ) είναι το κορυφαίο δημιούργημα της Μαρίας Τρέμπεν και η κορωνίδα των προϊόντων του ομώνυμου οίκου. Πρόκειται για ένα αλκοολούχο εκχύλισμα 16 βοτάνων -100% φυσικό προϊόν- οι θεραπευτικές ιδιότητες των οποίων αλληλοενισχύονται με τον μεταξύ τους συνδυασμό. Έχει καταξιωθεί παγκοσμίως ως ο κυριότερος σύμμαχος κάθε θεραπείας, συμβάλλει αποτελεσματικά στη διατήρηση της ψυχικής και σωματικής υγείας και ευεξίας ενώ δεν έχει παρενέργειες, ούτε αντενδείξεις.
Η συνταγή του ανάγεται στον περίφημο ιατρό Παράκελσο, ο οποίος τον 16ο αιώνα δημιούργησε ένα φυτικό ελιξίριο για τη μακροζωία, με κυρίαρχα συστατικά τις πικρές ρίζες θεραπευτικών βοτάνων. Η συνταγή αυτή βρέθηκε σ’ ένα παλαιό χειρόγραφο, στο αρχείο του υπεραιωνόβιου Σουηδού Πρύτανη της Ιατρικής Dr. Samst, στις αρχές του περασμένου αιώνα. Ο Dr. Samst έζησε το 18ο αιώνα και απεβίωσε σε ηλικία 104 ετών, σε ατύχημα ιππασίας. Οι πρόγονοί του, δε, στους οποίους η συνταγή του ελιξιρίου ήταν ήδη γνωστή, ήταν επίσης υπεραιωνόβιοι. Ωστόσο, το Schweden Bitter δεν έμελλε να διαδοθεί ευρέως παρά μέχρι τον 20ο αιώνα, όταν η παγκοσμίου φήμης βοτανολόγος Maria Treben (1907 – 1991), το έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο μέσω του πολυμεταφρασμένου βιβλίου της «Υγεία από το φαρμακείο του Θεού». Το “Παλαιό Χειρόγραφο” μάλιστα –το οποίο περιλαμβάνεται στο παραπάνω βιβλίο- εξηγεί σε 46 σημεία πώς το Schweden Bitter θεραπεύει κάθε ασθένεια.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Μαρία Τρέμπεν “Υγεία από το Φαρμακείο του Θεού”, εκδόσεις Κέδρος, 2002.
Η Μαρία Τρέμπεν υπήρξε μία από τις σημαντικώτερες βοτανολόγους του 20ου αιώνα. Με βαθειά γνώση του αντικειμένου, συστηματική έρευνα της Ευρωπαϊκής βοτανοθεραπευτικής παράδοσης και πολύχρονη κλινική εμπειρία, την οδήγησαν στη διατύπωση μιάς σειράς απλών και αποτελεσματικών συνταγών για την αντιμετώπιση των περισσοτέρων προβλημάτων υγείας με εντελώς φυσικά φαρμακευτικά βότανα.
Η Μαρία Τρέμπεν, το γένος Gunzel, γεννήθηκε στο Saaz το 1907. Το 1917 η οικογένειά της μετακόμισε στη Πράγα. Παντρεύτηκε τον μηχανικό Ernst Gottfried Treben με τον οποίο απέκτησε ένα γιο, τον Kurt Dieter. Εγκατεστάθησαν στο Kaplitz, απ’ όπου εκδιώχθησαν το 1945. Ο σύζυγός της φυλακίστηκε και η ίδια περιπλανήθηκε επί δύο χρόνια σε στρατόπεδα προσφύγων. Μετά το τέλος του πολέμου εγκατεστάθησαν στην Αυστρία.
Πρόσφυγας σ’ ένα στρατόπεδο της Βαυαρίας, η Μαρία Τρέμπεν αρρώστησε από τυφοειδή πυρετό και στη συνέχεια ίκτερο και απόφραξη των εντέρων. Πέρασε πάνω από έξι μήνες σε νοσοκομείο και όταν έφτασε, επιτέλους, στην Αυστρία αισθανόταν ακόμη πολύ άρρωστη, με φρικτούς πόνους, εμετούς και διάρροια. Μιά μέρα κάποια γυναίκα, που είχε ακούσει για την αρρώστια της, την εφοδίασε με ένα σκουρόχρωμο υγρό με δυνατή οσμή, το οποίο συνόδευε ένα αντίγραφο παλαιού χειρογράφου, όπου εξηγείτο, σε 46 σημεία, πώς αυτό το υγρό θεραπεύει κάθε αρρώστια. Έβαλε το υγρό στο ντουλάπι, δύσπιστη, μη μπορώντας να πιστέψει ότι αυτό το ταπεινό υγρό θα τη βοηθούσε όταν ακόμη και οι γιατροί δεν το μπορούσαν.
Μέχρις ότου, κατά τη διάρκεια μιάς ακόμη κρίσεως, απελπισμένη, αποφάσισε να δοκιμάσει μιά κομπρέσα με αυτό το υγρό. Όπως βεβαιώνει η ίδια, αυτή η μοναδική κομπρέσα, την οποία κράτησε όλη τη μέρα, ήταν αρκετή για να απαλλαγή από όλα τα προβλήματα των προηγουμένων μηνών.
Έκτοτε η Μαρία Τρέμπεν αφιέρωσε τη ζωή της στη μελέτη των θεραπευτικών ιδιοτήτων των φυτών. Σταδιακά απέκτησε γνώση και εμπειρία. Βαθειά θρησκευόμενη, θεωρούσε απαράβατο καθήκον να βοηθάει τους συνανθρώπους της να ανακτήσουν την υγεία τους. Έφθασε να γίνει η πλέον περιζήτητη ομιλήτρια, ανά την Ευρώπη, στον τομέα της. Στον τόπο της θεωρείται “αγία”.
Το βιβλίο της “Υγεία από το φαρμακείο του Θεού” (“Gesundheit aus der Apotheke Gottes”) έχει μεταφραστεί σε 20 γλώσσες και έχει κυκλοφορήσει σε περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα.
Πολυάριθμες μαρτυρίες, από όλο τον κόσμο, για τα εκπληκτικά θεραπευτικά και αναζωογονητικά αποτελέσματα των βοτανολογικών συνταγών της περιλαμβάνονται στο βιβλίο της “Θεραπείες της Μαρία Τρέμπεν” (“Maria Treben’s Cures”)
Στα Ελληνικά κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος.
Υγεία από το Φαρμακείο του Θεού
Συμβουλές και εμπειρίες με φαρμακευτικά βότανα”
Μαρία Τρέμπεν, εκδόσεις Κέδρος ISBN 3-85068-124-6
Το πλέον εύχρηστο βιβλίο βοτανοθεραπείας
Εδώ και χρόνια, το διακεκριμένο βιβλίο της Μαρία Τρέμπεν “Υγεία από το Φαρμακείο του Θεού” βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των best-seller, έχοντας πωλήσει εκατομμύρια αντίτυπα.
Η συγγραφέας υπήρξε μια εξαιρετικά δημοφιλής και περιζήτητη ομιλήτρια ανά την Ευρώπη. Οπουδήποτε μιλούσε, οι αίθουσες ξεχείλιζαν από ενθουσιώδη πλήθη, που αποζητούσαν να ακούσουν την Μαρία Τρέμπεν να διηγείται, με τεράστια επιτυχία, τις προσωπικές της εμπειρίες σχετικά με την αγωγή και την θεραπεία, ακόμη και κακοηθών παθήσεων, με τη χρήση φαρμακευτικών βοτάνων.
Από όλη την Ευρώπη καταφθάνουν χιλιάδες μαρτυρίες, που επαινούν τα εκπληκτικά θεραπευτικά και αναζωογονητικά αποτελέσματα των βοτανολογικών συνταγών που απαντώνται στο “Υγεία από το Φαρμακείο του Θεού”.
Επειδή οι συνταγές είναι σαφείς, συγκεκριμένες και ευκολονόητες, η βοτανοθεραπεία είναι πλέον κάτι που μπορούμε όλοι να μελετήσουμε και να εφαρμόσουμε στη ζωή μας.
ΠΙΚΡΕΣ ΟΥΣΙΕΣ
Η μεγάλη έλλειψη της σύγχρονης διατροφής
Τα κιλά χάνονται γρήγορα, η χοληστερίνη πέφτει, αλλά και η ψυχή ωφελείται από τις ευεργετικές ιδιότητες των πικρών βοτάνων.
Ανακοινώσεις και συμπεράσματα από το συνέδριο Εμπειρικής και Πρακτικής Θεραπείας (Καρλσρούη, Γερμανία, Ιούλιος 2001)
Η επίδραση την οποία έχουν στην υγεία μας οι πικρές ουσίες ήταν ήδη γνωστή εδώ και 5000 χρόνια, όπως εμφαίνεται από τις αρχαίες ιερές γραφές του Ινδουισμού. Σε μία από αυτές, την Ayuverda, κατέγραψαν οι Ινδοί τις γνώσεις τους σχετικά με την υγιεινή και μακροχρόνια ζωή (μακροβιοτική), όπου τα πικρά βότανα κατέχουν σημαντικότατη θέση.
Τα πικρά βότανα έχαιραν μεγάλης εκτιμήσεως και στην αρχαία Ελλάδα, κατά την εποχή του Ιπποκράτη, πατέρα της σύγχρονης Ιατρικής.
Η παλιά παροιμία «ότι είναι πικρό στο στόμα κάνει καλό στο στομάχι» δείχνει ότι ανέκαθεν ήταν γνωστός ο βασικός ρόλος των πικρών ουσιών στην πέψη.
Τα πικρά συστατικά προπονούν τους βλεννογόνους του πεπτικού συστήματος. Οδηγούν σε μία σύσπαση των βλεννογόνων, η οποία σύντομα χαλαρώνει. Με αυτό τον τρόπο αποβάλλονται πιο εύκολα από τον οργανισμό διάφοροι νοσογόνοι παράγοντες, όπως ιοί, βακτηρίδια, παράσιτα και μύκητες.
Ακόμη και τα άγρια ζώα κάνουν χρήση αυτής της ιδιότητας. Σε περίπτωση αρρώστιας τρώνε πικρά χόρτα για να καθαρίσουν τον οργανισμό τους εσωτερικά.
Πικρές ουσίες: οι ξεχασμένοι σύμμαχοι του αδυνατίσματος.
SchwedenBitter: ένας φυσικός καυστήρας λίπους.
Το ιδανικό σώμα για μπικίνι, η επίπεδη κοιλιά και το ιδανικό για τον καθένα βάρος, ώστε να νοιώθει όμορφα και υγιής, δεν εξαρτώνται τόσο από κάποια αυστηρή δίαιτα, όσο από την ποσότητα των πικρών συστατικών που εμπεριέχονται στο φαγητό μας, και τα οποία, λόγω της γεύσης τους, έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από την σύγχρονη διατροφή.
Πρόκειται για τα πικρά συστατικά, τα οποία παλαιότερα καταναλώναμε υπό μορφή ριζών, λαχανικών και βοτάνων, ωμά ή μαγειρεμένα. Για χιλιάδες χρόνια αποτελούσαν φυσικούς καυστήρες λίπους στη διατροφή μας. Η γενικευμένη τάση για γλυκές τροφές, για φαγητά τα οποία δεν είναι πικρά και για fast-food, οδήγησε στην εξαφάνιση των πικρών συστατικών από την σύγχρονη κουζίνα, με αποτέλεσμα την επιδημική πλέον αύξηση της παχυσαρκίας, των στομαχικών και πεπτικών προβλημάτων και των σχετικών με τη λειτουργία του μεταβολισμού ασθενειών.
Η συγκεκριμένη αυτή γνώση απετέλεσε και το επίκεντρο των ανακοινώσεων και συζητήσεων που έλαβαν χώρα κατά το συνέδριο της εμπειρικής και πρακτικής θεραπείας στην Καρλσρούη.
Υποστηρίχθηκε ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών από το διατροφολόγιό μας, αποκλείσαμε μία από τις τέσσερις βασικές κατευθύνσεις της γεύσης: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό. Μόνο η γεύση του γλυκού, του αλμυρού και του ξινού είναι πλέον ευπρόσδεκτες στα πιάτα μας, η πικρή γεύση δεν είναι πλέον επιθυμητή. Το φαινόμενο αυτό, μας προειδοποιούν οι ειδικοί ιατροί και διαιτολόγοι, ήδη μας εκδικείται.
Εντούτοις, τα πικρά συστατικά στην διατροφή μας έχουν πολλά και ανεκτίμητα πλεονεκτήματα.
Τα πικρά συστατικά συντελούν στην επίσπευση της δημιουργίας αισθήματος χορτασμού. Αυτό έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα να καταναλώνουμε μικρότερες μερίδες φαγητού. Συντελούν, επίσης, χάρη στην έντονη γεύση τους, στην επίσπευση της έκκρισης των πεπτικών υγρών, με αποτέλεσμα να δημιουργείται πιο γρήγορα το αίσθημα του κορεσμού.
Η πικρή γεύση οδηγεί, εκτός από τα παραπάνω, και από μόνη της στον περιορισμό της επιθυμίας για φαγητό. Τα γλυκά και τα μη πικρά φαγητά, αντιθέτως, αυξάνουν τη διάθεση για περισσότερη τροφή. Επιπλέον, οι πικρές τροφές διαθέτουν πολύ λιγότερες θερμίδες από τις γλυκές. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος τα γλυκά παχαίνουν ενώ οι πικρές ουσίες οδηγούν σε μία λεπτή σιλουέτα. Διαπιστώθηκε ότι πολλά πικρά συστατικά στην διατροφή μας συντελούν στη διοχέτευση του λίπους των τροφών στην κατεύθυνση που πρέπει, δηλαδή στην καύση του λίπους και όχι στην αποθήκευσή του σε γλουτούς, κοιλιά κλπ.
Η UrselBuhring, διευθύντρια της Σχολής Θεραπευτικών Φυτών του Freiburg-Breisgau, σε μία διάλεξή της για τις βασικές δράσεις των πικρών ουσιών, η οποία τράβηξε ιδιαίτερα την προσοχή, ανέφερε:
Οι πικρές ουσίες προωθούν αισθητά την συνολική διαδικασία της πέψης. Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και η προώθηση της τροφής από το στομάχι στο έντερο επιταχύνεται. Διεγείρουν την έκκριση των υγρών της χολής και του παγκρέατος, βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών και δρουν ελαφρώς καθαρτικά. Χάρη στην ιδιότητα των πικρών ουσιών να προωθούν την πέψη, ελαττώνεται συγχρόνως η αίσθηση φουσκώματος και εμποδίζονται και οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που αναπτύσσονται στο έντερο.
Πικρές ουσίες: Ωφέλιμες για το σώμα και την ψυχή
Ως επιπλέον ωφέλειες για την υγεία, τις οποίες μπορεί να επιφέρει η πλούσια σε πικρές ουσίες διατροφή, η UrselBuhring ανέφερε τις εξής:
Μέσω της βελτίωσης της απορρόφησης της βιταμίνης Β 12 από το πεπτικό σύστημα, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία αίματος. Προάγουν, επιπλέον, και την απορρόφηση των λιποδιαλυτών βιταμινών A, D, E, και Κ, όπως επίσης και του σιδήρου.
Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων στον οργανισμό και δρουν με αυτόν τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του σώματος, η οποία αποτελεί πλέον, στην εποχή μας, προβλήματα για πολλούς ανθρώπους.
Το γεγονός ότι και η ψυχή ευνοείται από μία διατροφή πλούσια σε πικρές ουσίες απετέλεσε την μεγάλη έκπληξη για πολλούς από τους συμμετέχοντες στο συνέδριο. Η UrselBuhringανέφερε σχετικά:
Οι πικρές ουσίες μας δίνουν κουράγιο. Είναι ιδανικές, χάρη στην τονωτική τους δράση, για ανθρώπους οι οποίοι έχουν χάσει τη ζωτικότητά τους, έχουν γίνει ληθαργικοί και δεν βρίσκουν πλέον κίνητρο, που έχουν χάσει την καλή τους διάθεση ή δεν παίρνουν πλέον καμία πρωτοβουλία. Βασιζόμενη στα παραπάνω, πρότεινε να χρησιμοποιηθούν υποστηρικτικά και για την αντιμετώπιση καταθλίψεων.
Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών, μπορεί να δυναμώσει το ήπαρ, μπορεί να βελτιωθεί ο μεταβολισμός και, με τον τρόπο αυτόν, να μειωθούν και οι τιμές της χοληστερίνης. Η επιταχυμένη μετατροπή της τροφής σε ενέργεια, μέσω των πικρών βοτάνων, επηρεάζει θετικά και τα νεφρά, οδηγώντας στη μείωση των τιμών του σακχάρου. Μερικές, μάλιστα, από τις πικρές ουσίες, όπως για παράδειγμα η ClucosinolatSinigrin, πιστεύεται ότι μπορεί να εμποδίσει τη δημιουργία των αρχικών κυττάρων του καρκίνου.
Αυτό που λείπει από τα μοντέρνα τρόφιμα μπορεί να το συμπληρώσει το SchwedenBitter.
Τα τρόφιμα που καταναλώνουμε σήμερα είναι παρασκευασμένα με τρόπο ώστε να μην περιέχουν σχεδόν καθόλου πικρές ουσίες. Τα καλλιεργημένα γκρέιπφρουτ, τα λαχανάκια Βρυξελλών, οι αγκινάρες, τα ραδίκια, η ρόκα, τα ραπανάκια, δεν είναι πλέον τόσο πικρά όσο παλαιότερα.
Ακόμα και στην προετοιμασία τους για κατανάλωση, αφαιρούνται από τις τροφές οι πικρές ουσίες. Σήμερα πλέον μόνον ο καφές και κάποιες μπύρες έχουν πικρή γεύση.
Στην Κίνα και στην Ινδία, αντιθέτως, εκτιμούν, ακόμη, πολύ τις ευεργετικές και δροσιστικές ιδιότητες των πικρών ουσιών. Ο αριθμός των παχύσαρκων ανθρώπων σε αυτές τις χώρες είναι πολύ περιορισμένος.
Η πικρή γεύση αποτελούσε, σε παλαιότερες εποχές, βασικό συστατικό της τροφής μας. Στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη έτρωγαν τις πικρές ρίζες του φυτού «Αγγελική», ή αλλιώς «ρίζα αγγέλων», ως λαχανικό. Το εκχύλισμα του συγκεκριμένου φυτού αποτελεί, σήμερα, βασικό συστατικό του ελιξιρίου βοτάνων που ονομάζεται SchwedenBitter (Σβέντεν Μπίττερ).
Στην επαρχία της Ελλάδας, την τόσο πλούσια σε άγρια χόρτα, δεν έχει χαθεί ακόμη η συνήθεια να τα μαζεύουν και να τα μαγειρεύουν την κατάλληλη εποχή.
Στην Γαλλία και την Γερμανία τρώνε ακόμα, με μεγάλη ευχαρίστηση, κάποια πικρά χόρτα που ευδοκιμούν την άνοιξη, κυρίως ως σαλάτα.
Αλλά η περιορισμένη ετήσια περίοδος, κατά την οποία ευδοκιμούν τα συγκεκριμένα χόρτα, δεν επαρκεί, για να καλύψει το πικρό τμήμα που πρέπει να συμπληρώνει τη διατροφής μας, όπως διαπίστωσαν οι διαιτολόγοι κατά τη διάρκεια του συνεδρίου.
Εκτός όμως από αυτό, τα πικρά αυτά χόρτα αποτελούν μέρος της διατροφής μιας πολύ μικρής μειονότητας. Ποιος ψάχνει, τη σήμερον ημέρα, πικρά βότανα για την διατροφή του και ποιος ξεθάβει ρίζες με πικρές ουσίες;
Ως διέξοδο από το πρόβλημα αυτό οι ειδικοί πρότειναν τη χρήση εκχυλισμάτων από βότανα και ρίζες.
Τα θεραπευτικά βότανα και τα εκχυλίσματα βοτάνων, όπως για παράδειγμα το SchwedenBitter, μπορούν να μας προσφέρουν τα πικρά συστατικά, τα οποία λείπουν σήμερα, δυστυχώς, ολοκληρωτικά από τη διατροφή μας, εφ’ όσον βέβαια λαμβάνονται συστηματικά. Συνήθως πρόκειται για εκχυλίσματα που παράγονται από τις ρίζες θεραπευτικών βοτάνων.
Θα μπορούσαμε να φέρουμε, με αυτόν τον τρόπο, το σώμα μας ξανά σε ισορροπία.
Η HildegardvonBingen(1098 – 1179) η οποία, για τη συμβολή της στην εξέλιξη της Ιατρικής, έχει ανακηρυχθεί Αγία από την Καθολική εκκλησία, στην θεραπευτική πρακτική της χρησιμοποιούσε κυρίως τα εξής βότανα, τα οποία περιέχουν πικρά συστατικά: πιπερόριζα, αγγελική, γλυκύρριζα, μύρο, αψιθιά, ζεντόρια, μάννα, ζαφορά.
Ο περίφημος ιατρός Παράκελσος δημιούργησε, τον 16ο αιώνα, το ελιξίριό του για τη μακροζωία. Τα συστατικά του αποτελούσαν πικρές ρίζες σε συνδυασμό με αλόη, μύρο και κρόκο (σαφράν). Αυτό το μείγμα αποτελεί και σήμερα τη βασική συνταγή του Schweden Bitter.
To Schweden Bitterήταν γνωστό και κατά τον 17ο αιώνα στον Σουηδό Πρύτανη της Ιατρικής Dr. Samst. Στην κληρονομιά που μας παρέδωσε βρέθηκε και η διάσημη συνταγή των Σουηδικών βοτάνων, την οποία χρησιμοποιούσε και ο ίδιος κατά τη διάρκεια της ζωής του. Ο Dr Samst πέθανε σε ηλικία 104 χρονών και ήταν μέχρι το τέλος της ζωής του υγιής και δραστήριος. Η αιτία θανάτου του: πτώση από άλογο!
Η παγκοσμίου φήμης βοτανολόγος Maria Treben (1907 – 1991), μέσω του πολυμεταφρασμένου βιβλίου της «Υγεία από το φαρμακείο του Θεού» (για την Ελλάδα: εκδόσεις Κέδρος), έκανε γνωστό το συγκεκριμένο ελιξίριο βοτάνων σε όλο τον κόσμο.
Το Schweden Bitterχρησιμοποιείται σήμερα ευρύτατα παγκοσμίως, από τους Ινδιάνους της βόρειας Αμερικής μέχρι τους πρακτικούς γιατρούς της Ινδίας και της Μαλαισίας.
Τα πικρά συστατικά (Amara) τα οποία περιέχονται στην σύσταση του Schweden Bitterενισχύουν την λειτουργία και τις εκκρίσεις του μηχανισμού πέψεως, αποτοξινώνουν και αναζωογονούν γενικά τον οργανισμό. Μπορούν επομένως να χρησιμοποιηθούν ως ενδυναμωτικά μέσα ή, αλλιώς, Roborantia. Συντελούν κυρίως στην ενδυνάμωση και τόνωση του οργανισμού, όταν αυτός έχει ταλαιπωρηθεί πολύ έντονα, είτε σωματικά είτε ψυχικά είτε πνευματικά ή μετά από κάποια μακροχρόνια ασθένεια και για να μειωθεί ο χρόνος αποθεραπείας. Πολύ θετικά αποτελέσματα έχει η χρήση του Schweden Bitter και για τους ηλικιωμένους, γιατί συντελεί στην ενίσχυση και προαγωγή της σωματικής και πνευματικής υγείας και ευεξίας.
Μία πολύ καλή πρόταση αποτελεί, επίσης, μια κούρα με το εκχύλισμα βοτάνων Schweden Bitter κατά την άνοιξη ή /και το φθινόπωρο. Την άνοιξη με σκοπό την αποτοξίνωση του οργανισμού από τα κατάλοιπα και τα κιλά, τα οποία έχουν συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Το φθινόπωρο για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, ώστε να προετοιμαστεί κατά του κινδύνου των ασθενειών, οι οποίες εμφανίζονται τον χειμώνα.
TIP:
(Ένα ποτήρι χυμός πορτοκάλι με 2 κουταλάκια του γλυκού Schweden Bitterθυμίζει έντονα στη γεύση το κοκτέιλ Campari με πορτοκάλι και αποτελεί ένα εύγευστο και υγιεινό ποτό.)
Κατάθλιψη